zaterdag 17 oktober 2009

16 oktober

We moeten 13 uur vliegen om vanuit Singapore in Amsterdam te komen, maar ook dit keer is de service bij Singapore Airlines weer best in orde. Vermits we heel de nacht vliegen, is de frequentie van de drank en hapjes wel wat minder, maar de meeste passagiers slapen immers en merken het dus niet.

Om 6u55 landen we in het regenachtige en koude Amsterdam. Het duurt even voor de pascontrole voorbij zijn, maar alles verloopt best vlot. We kopen een kaartje voor de trein van 8.10u en hopen dat er dit keer geen problemen zijn (vorig jaar was er heel wat chaos door een treinongeval, en waren we liefst 6u onderweg). Alles verloopt echter vlot en om 10u zijn we in Antwerpen. Daar hebben we dadelijk aansluiting met de trein naar Herentals en staat vader Louis ons op te wachten voor de korte rit naar huis.

We hebben weer heel wat verrassende en mooie dingen gezien. Soms was het niet altijd even leuk om door Vietnam te rijden, maar op het einde van rit was er wel steeds een hoogtepunt. Cambodja was wel wat mooier, en vooral rustiger, om door te rijden en de tempels van Angkor zijn onvergetelijk. Het hotel in Singapore was ongelooflijk top, maar volgende keer gaan we toch ook wel eens proberen te kijken naar de prijzen voor het verteer aldaar, want dat was toch wel een beetje over de top.

Reizen kan vermoeiend zijn, maar je ziet en leert o zo veel, en daar doen we het toch voor ! Het hoofdje is weer leeg en we kunnen beginnen dromen over onze volgende keer.

15 oktober

Het is onze laatste vakantiedag vandaag. Deze nacht om 23.45u vertrekken we immers terug naar huis toe. We slapen nog eens goed uit, laden onze koffers en de souvenirs van de laatste dagen in, en checken even na de middag uit. Onze koffers laten we in het hotel en we gaan op weg om de stad nog eens te verkennen. We nemen opnieuw de shuttlebus naar Vivocity en vandaar uit gaan we met de metro naar Raffles Place, de plaats waar Thomas Raffles 190 jaar geleden voor het eerst aan land ging.

Momenteel is Raffles Place een plaats waar grote business buildings staan, vlakbij de Singapore River, waar zich heel wat cafeetjes en restaurants bevinden. We steken de Cavenagh Bridge over en gaan op zoek naar het Raffles hotel, één van de meest vermaarde hotels in de wereld.



We dachten de stad nog goed te kennen, maar zonder goede kaart blijkt het toch niet makkelijk te zijn om het Raffles hotel te vinden. We lopen langs een prachtig wit kerkje om uiteindelijk bij ons doel aan te komen.
In het Raffles hotel gaan we ons te goed doen aan een 'Singapore Sling', één van de beste cocktails die er bestaat, en die hier is uitgevonden. Alleen hier kan je de enige echte Singapore Sling drinken, en al blijkt hij serieus in prijs te zijn toegenomen, hij smaakt.




Het is ondertussen al tegen de avond aan en we wandelen nog even de lange Orchard Road op, om daar terug de metro naar Vivocity te nemen, waar we nog een laatste keer gaan dineren.

Rond 21u zijn we terug in het hotel aangekomen en mogen we ons in een 'changing room' gaan klaarmaken voor de terugtocht. We hebben vandaag tijdens het surfen ontdekt dat er nog een 2e hard rock café in Singapore is, namelijk op de luchthaven, en dus gaan we nog even langs. Ik kan het niet laten om nog een T-shirt te kopen.
Als we aan de gate komen waar ons vliegtuig staat, zien we dat naast ons zich de gate bevindt voor de vlucht naar Londen, met de befaamde A380 airbus, het grootste vliegtuig ter wereld. Spijtig dat het te donker is om hem goed te zien. Om stipt 23.45u sluiten de deuren zich en maken we ons op voor de lange terugvlucht.
Bye bye Singapore.

14 oktober

Het is vandaag zwembaddag, heeft Belinda beslist. We hebben flink uitgeslapen en voor we naar het zwembad trekken, gaan we eerst nog een laat ontbijt nemen. Hiervoor gebruiken we de gratis pendeldienst op het Sentosa eiland om naar de Skytower te gaan en daar bij de restaurantjes iets gaan te eten. Toen we hier 4 jaar geleden waren, hadden ze daar een enorm lekker ice-blended banana caramel drankje, en daar gaan we naar op zoek.



Na lekker te hebben gegeten (en ja hoor, het drankje was er nog), besluiten we om toch even een bezoekje te brengen aan 'Images of Singapore', waar knap wordt weergegeven hoe Singapore eigenlijk ontstaan is. We krijgen eerst een kleine voorstelling en daarna lopen we door het gebouw waar de hele geschiedenis is voorgesteld.


Singapore was vroeger een deel van Maleisië tot het onder Engels toezicht kwam. In 1819 stichtte de Engelsman sir Thomas Raffles er een handelspost en legde daarmee de fundamenten voor het huidige Singapore. Tijdens de 2e wereldoorlog werd het bezet door de Japanners, maar na de bevrijding gingen er meer en meer stemmen op voor een zelfstandig bestuur. In 1965 werd Singapore uiteindelijk onafhankelijk, maar bleef lid van het Britse gemenebest. Singapore is één van de kleinste landen ter wereld, maar toch een economische grootmacht, met o.a. de grootste haven ter wereld.






Na het interessant bezoekje keren we terug naar het hotel om te gaan geniet van het zwembad.

's Avonds gaan we terug eten in het Vivocity shoppingcenter en willen we de 'night safari' bezoeken. 4 jaar geleden was dit hét hoogtepunt van ons bezoek aan Singapore, en we hebben gelezen dat er wel wat veranderd is, onder meer omdat het halloween-maand is.
De 'Singapore night safari' is een onderdeel van de Singapore Zoo en is open van 19u tot 24u, als het donker is. Het is nog steeds de enige zoo ter wereld die een avondprogramma heeft. 80% van de dieren in de tropen leeft immers 's nachts en het is de bedoeling om die dan beter te volgen.



Bij de 'night safari' wordt je met een treintje door de hele zoo gereden en de dieren die niet gevaarlijk zijn, zitten gewoon los. Zo zien we een tapir die gewoon met zijn snuit in het treintje komt snuffelen. Af en toe zijn er stopplaatsen en daar kan je dan zelf een bepaald pad bewandelen. Soms mag je ook in de afgesloten kooien, zoals bij de reuzenvleermuizen. Er zijn dan een paar kleine neonlampjes, maar voor de rest is het pikkedonker en de vleermuizen scheren gewoon over je hoofd of hangen ineens vlak voor je gezicht aan een tak. Het hoeft geen halloween te zijn om hier menigeen de stuipen op het lijf te jagen.
4 jaar geleden was er ook een fantastische live-show, met panters en wolven en wasbeertjes, maar die heeft helaas een beetje aan kwaliteit ingeboet. Het zal niet zo makkelijk zijn om bepaalde wilde dieren circuskunstjes aan te leren.


Toch hebben we ook dit keer genoten van de 'Night safari' en is het al na middernacht wanneer we terug in het hotel zijn. Nog 24 uur en onze vakantie zit er op.

woensdag 14 oktober 2009

13 oktober

We hebben vandaag lang uitgeslapen in onze 5-sterren kamer. Na ons te hebben opgemaakt, besluiten we om te gaan ontbijten Vivocity, het shoppingcenter even buiten het eiland (ons hotel ligt op het vakantie-eiland Sentosa, voor de haven van Singapore), dat via een gratis shuttlebus bereikbaar is. We nemen eerst even wat fotootjes van het hotel en gaan dan op weg.


Na slechts 5 minuutjes zijn we aanbeland in het gigantische shoppingcenter en na wat te hebben rondgelopen, genieten we van een lekkere sandwich en wat ice-blended drankjes, hetgeen ze in Singapore heerlijk kunnen maken.

De namiddag brengen we ontspannen door aan het zwembad.

's Avonds besluiten we om te gaan eten in het Hard Rock café, ergens in de buurt van de immense Orchard Road, zeg maar de Meir van Singapore, alleen een klein beetje groter. We nemen hiervoor weer de gratis shuttle naar Vivocity, om vandaar uit de metro te nemen naar Orchard Road. Ook hier kunnen we weer zien dat Singapore fantastisch georganiseerd is.
4 jaar geleden zijn we hier ook al geweest, maar sindsdien is de stad enorm veranderd. Er zijn heel wat buildings bijgekomen, er is een reuzenrad (het grootste ter wereld) met zicht op de hele stad, en op ons Sentosa eiland zijn ze, naast de vele attractieparken die er al zijn, de laatste hand aan het leggen aan Universal Studio's dat in januari 2010 zal opengaan.
We zijn ondertussen aangekomen op Orchard Road en het is er fantastisch om rond te lopen. Het ene grote shoppingcenter overtreft het andere met grote hi-tech advertenties aan de buitenkant. Na in het Singapore Visitor's Center te zijn binnengelopen hebben we de locatie van het Hard Rock café en even later zitten we aan tafel.
We genieten er van (veel goedkopere) cocktails en nemen een, als vanouds, heerlijke maaltijd. We mogen er ook luisteren naar het optreden van een fantastische live-band, dus het avondje kan niet stuk.




12 oktober

Het is vandaag onze laatste dag in Cambodja en dus slapen we lekker uit. We genieten nog van het uitgebreid ontbijtbuffet en we hebben ook nog onze gratis voetmassage, die we aankomst in het hotel hebben meegekregen. We besluiten om deze op te gebruiken en die is zo goed, dat we nog een heerlijk uurtje volledige lichaamsmassage bijboeken voor amper 15$.

Na dit ontspannende verdrijf gaan we in het centrum nog een hapje eten en keren we terug naar het hotel waar onze chauffeur ons om 14u30 komt oppikken.

Siem Reap heeft een kleine maar heel gezellige luchthaven en we checken in met Silkair, een zustermaatschappij van Singapore Airlines. Enkel op vrijdag en in het weekend vliegt de maatschappij vanuit Siem Reap rechtstreeks naar Singapore en het is maandag, dus moeten we een tussenstop maken. We hadden dit vermoeden al, maar we wisten helemaal niet waar dit tussenstop zou zijn. Als we inchecken, blijkt dat we eerst naar Da Nang vliegen (juist ja, terug naar Vietnam), om dan naar Singapore te vliegen.


De reis verloopt voorspoedig en na een tussenstop van 45 minuten, waar we in het vliegtuig moeten blijven zitten, komen we om 22u15 aan (1u meer verschil, 6u met België) in Singapore, het meest efficiënte land ter wereld. En dit blijkt ook, want 10 minuten na de landing, zitten we al in de taxi. Het is iets voor 11 wanneer we aan het impressionante hotel aankomen. De check-in verloopt probleemloos en we kunnen zien dat de standard rate voor een kamer 500S$ bedraagt (1€ = 2,05 Singapore dollar). Wij betaalden minder dan de helft (geboekt op hotels.com en 8 beoordelingen gaven het hotel allen 10 op 10, het enige dat we met zo'n kwotering hebben gezien).
Een kamerbediende begeleidt ons naar de kamer en die ziet er natuurlijk fantastisch uit. Na de nodige uitleg gaan we nog iets drinken, maar niet alleen het hotel is 5 sterren waard, ook de prijzen zijn dit. 10 tot 12S$ voor een biertje (+ tax) en 17 voor een cocktail. We laten het niet aan ons hart komen en bestellen een dure mojito en caiprinha, maar het moet gezegd, ze zijn perfect gemaakt.


Eten en drinken gaan we in dit hotel waarschijnlijk niet veel doen, maar het gaat ongetwijfeld een heerlijke 3-daagse worden.

11 oktober

Na onze fantastische dag van gisteren, hebben we vandaag een vrije dag. Maar we hebben gisteren onze chauffeur gevraagd om de tempel van Beng Melea te bezoeken en dit kost ons 45$. Het is een rit van 80 km en vraagt goed anderhalf uur om te overbruggen. Onderweg spotten we alvast volgende monniken. In Cambodja wordt men trouwens al monnik vanaf zijn 13e.


Volgende persoon is op weg naar de markt om zijn varkens te verkopen. Let wel, de varkens zijn nog steeds in leven.


We betalen 5$ inkom voor Beng Melea, 'the lost and hidden temple', die nog maar pas open is voor het publiek. Dit blijkt ook, want er zijn heel weinig toeristen. De tempel is ook nog helemaal overwoekerd door de jungle, en we hopen hier mooie plaatjes te schieten.


Er is wel een mooie houten pad gemaakt op en rond het tempelcomplex, zodat alles goed bereikbaar is.





We hebben 'spontaan' de hulp gekregen van een lokale gids om ons wat te begeleiden en uitleg te geven, en na dik anderhalf uur zijn we klaar. Beng Melea is misschien niet zo spectaculair als Ta Prohm gisteren, maar toch best de moeite waard.
We keren terug langs de tolweg (aangelegd door een privé-eigenaar) naar Siem Reap, gaan er een hapje eten en wat internetten. 's Avonds maken we een tochtje door het bruisende centrum en gaan we eten bij een chique restaurant van een Franse chef. Het is echter een haute cuisine met vele maar heel speciale hapjes, en het kan ons niet echt bekoren. Geef ons maar de gewone keuken.

10 oktober

Toen ik een jaar of 10 was, las ik een strip van 'de rode ridder', 'de val van Angkor' genaamd. Angkor is me sindsdien altijd bijgebleven, en vandaag gaan we deze voormalige wonderstad bezoeken.

Het is 10 oktober, Belinda verjaart, en het is tevens onze eerste huwelijksverjaardag. Dit moet dus een speciale dag worden.

We mogen een beetje uitslapen, want onze privé-gids met chauffeur komt ons pas on 8u30 afhalen. We hebben heerlijk geslapen in onze fantastische kamer en er wacht ons een uitgebreid ontbijtbuffet. De dag is dus al goed begonnen.

Siem Reap is de uitvalsbasis voor een bezoek aan het uitgebreide grondgebied van Angkor met zo'n 70 tempels. Na zo'n 10 minuten staan we al aan het inkomcomplex waar we voor 20$ pp een pasje met foto krijgen, goed voor de hele dag, dat we aan elke tempel moeten tonen. Terwijl we naar onze eerste tempel rijden, geeft onze gids al een uitgebreide uitleg over het ontstaan van het machtige Khmer-rijk, dat van 900 tot 1432 bestond uit grote delen van Cambodja, Vietnam, Laos en Thailand. In de 12e eeuw werden de grootste tempels, Angkor Thom en Angkor Wat, gebouwd en had Angkor een bevolking van ongeveer 1 miljoen zielen, wat enorm was in die tijd. Na de val van Angkor in 1432 werden de tempels overwoekerd door oerwoud en raakten ze in de vergetelheid, tot een Fransman ze in 1860 bij toeval ontdekte.

We beginnen ons bezoek bij Angkor Thom, dat ook met olifanten kan worden bezocht.

Elke windstreek heeft zijn toegangspoort en op elke toegangspoort staan 4 gezichten met telkens een andere uitdrukking. Hier de indrukwekkende zuidpoort, langswaar de troepen binnenreden bij een overwinning.




Onze volgende stopplaats is het olifantenterras, grotendeels gedecoreerd met afbeeldingen van olifanten.

En even later de tempel van Bayon.



Bij de vorige tempels werd de vegetatie verwijderd en werden sommige delen zelfs gerestaureerd. Maar bij Ta Prohm zie je de delen van de tempel grotendeels zoals ze in 1860 zijn ontdekt, overwoekerd door de gigantische woudreuzen. Dit maakt Ta Prohm dan ook de meest spectaculaire tempel om te bezoeken. Dat hadden ook de makers van de film 'Tomb raider' met Angelina Jolie gezien, want die werd hier o.a. opgenomen.








Ons eerste deel van de tour zit erop, en wat voor één. Amai, dit was echt spectaculair, hopelijk nog meer dan dat. Het is tijd om te gaan lunchen, en hiervoor rijden we naar Angkor Wat, waar recht tegenover de ingang heel wat kleine restaurants zijn. We nuttigen een best lekkere Khmer-maaltijd en maken ons op voor het bezoek aan Angkor Wat.
Angkor Wat is het grootste religieuze complex ter wereld, 81 ha groot. Voor dat we aan het bezoek beginnen vertelt onze gids de geschiedenis ervan, en dat hij als expert werd gevraagd door National Geographic bij het maken van hun reportage hierover. Hij heeft al heel wat beroemdheden rondgeleid, zoals Roger Moore.
Hij vertelt honderduit over hoe het complex werd gebouwd door koning Suryavarman II, het verval in 1432, hoe de Rode Khmer na de inval van het Vietnamese leger in 1979 zich hier verschansten en veel schade aanrichtten, tot hoe het nu de grootste toeristische trekpleister is van Cambodja met miljoenen bezoekers per jaar. En dat het complex fotogeniek is, behoeft geen twijfel.






Later op de namiddag worden we nog gedropt bij een heuvel, waar de tempel er boven op een uitzicht geeft over de meeste tempels in het gebied. Het beklimmen van de heuvel valt best mee, maar die van de tempel is bijna ondoenbaar. Enorm steile en smalle trappen beneemt bij de meeste toeristen de zin om ze te beklimmen, en zo ook bij ons. Wel een beetje spijtig, maar onze dag kan al niet meer stuk, en zelfvoldaan wandelen we naar beneden en keren we terug naar ons hotel. Dit was een fantastische dag.