21 september

Om 10u stappen we als 2 zombies op de vlucht naar onze 'final destination', Hanoi. Nog iets meer dan 3u vliegen, gelukkig ook met Singapore Airlines. Om 12u30 plaatselijke tijd (het verschil is hier 5 uur met ons, eentje minder dan in Singapore) landen we in het regenachtige Hanoi. Het ergste van het regenseizoen is voorbij in Vietnam, maar we zullen op onze trip toch nog wel iets nats mogen verwachten, wat ook dadelijk blijkt. De immigratiecheck verloopt zonder problemen en onze koffers komen ook dadelijk van de band. Als we in de inkomsthal komen, staan er heel wat chauffeurs te zwaaien met de namen van hun klanten, maar de onze staat helemaal vooraan. Dat is dus al best in orde. Eerst snel wat geld wisselen en daar moet je je rekenkopje toch wel wat bijhouden want voor 1€ krijg je liefst 26.200 Vietnamese Dong. Dus haal ik effe 4 miljoen van de rekening en hoop dat de bank de juiste munteenheid doorkrijgt, anders wordt het een leuke verrassing als we terugkomen.

Als we met onze privé-taxi vertrekken, heeft het opgehouden met regenen en kan ik de eerste aanblikken van Vietnam aanschouwen. Belinda heeft zich immers op de achterbank genesteld en valt dadelijk in slaap. De trip naar ons hotel in het oude centrum zal zo'n 30 km bedragen en ik zie dat de chauffeur zijn meter instelt. Bij onze boeking was het niet altijd even duidelijk welke transfers er juist betaald zijn en welke niet, dus ik bereid me al voor om straks te betalen.

Het verkeer in Vietnam is een echte mierennest, maar ze zijn wel allemaal heel voorzichtig. Onze chauffeur komt niet boven de 70 en ook de andere weggebruikers niet, zodat het laveren tussen de ontelbare scooters best wel veilig gebeurt. Na een dik halfuur stoppen we voor ons hotel in het oude centrum van de Vietnamese hoofdstad. En ook nu weer vragen we ons af wat we hier in hemelsnaam komen doen. Na een jaar in ons moderne en nette Belgenlandje, lijkt de eerste aanblik van een Oosterse stad steeds op een vuilnisbelt. Wat een smurrie ! En als we uit de taxi stappen, komen er allerlei geuren je tegemoet. In de gidsen wordt dit mooi omschreven als 'de heerlijke geuren van kruiden en specerijen', maar de eerste keer denk je toch aan iets heel anders. Geen twijfel mogelijk. Dit is Azië !

De eigenaar van het hotel komt dadelijk buitengelopen om onze koffers uit te laden, en de taxichauffeur zegt ons vriendelijk gedag en stapt terug in zijn wagen. Niet betalen dus. Dus roep ik de man even terug en geef hem een fooi. Van buiten gezien ziet het hotel er een beetje krakkemikkig uit, maar binnenin is het best gezellig. De eigenaar weet dadelijk wie we zijn en begeleidt ons onmiddellijk naar de 7e verdieping, waar we de VIP-room worden toegewezen. En het moet gezegd, dit is een prachtige kamer. Groot kingsize bed, flat-tv en computer met internet, moderne airco en prima badkamer. Dit ziet er echt wel goed uit. We hebben geen 2 minuten nodig om ons uit te kleden en het bed in te duiken, want we zijn gewoon doodop.

Na een 3-tal uurtjes te hebben geslapen, zijn we klaar om de stad te gaan verkennen. Even een plannetje vragen in het hotel, en dan op stap. De eerste stappen zijn zoals steeds wat argwanend, maar na 2 straten voelen we ons al helemaal op ons gemak. Het oude centrum is een wirwar van kleine straatjes die uiteindelijk uitmonden op het 'Hoan Kiem meer' waar de beroemde rode brug van Hanoi zich bevindt. Even wat mooie plaatjes schieten om ons dan te laten verleiden om te gaan dineren op een dakterras met zicht op het meer. Het dakterras is vrij klein maar enorm gezellig en het uitzicht is gewoon fantastisch. Na een (wat matige) cocktail, enkele heerlijke Vietnamese loempia's, een rijststamppot met kip en wat 'fried rice with scampi and vegetables', zijn de beslommeringen van de laatste dag reeds vergeten. Het heerlijk muziekje, het lekkere eten en het prachtige uitzicht brengt ons helemaal in vakantiestemming. En opnieuw... geen twijfel mogelijk. Dit is Azië !