25 september

Vandaag is het onze laatste dag in Hanoi. Deze avond vertrekken we immers met de nachttrein naar Sa Pa. We moeten dan ook om 12u uitchecken. Eerst nog eens goed uitslapen en dan op zoek naar een tas. Onze rugzakken zijn immers te klein voor 5 dagen bagage en onze reiszakken mogen we niet meenemen op de trein, die zijn te groot en moeten worden achtergelaten in dit hotel. Na eventjes wat tassenwinkels te hebben bezocht en de prijzen vergeleken, kopen we een mooie Kiplingzak (dat zegt de merknaam tenminste) voor iets meer dan 9€. Dan snel terug naar het hotel en onze koffers maken. Na de middag staat er nog een flinke tocht op het programma met een bezoek aan o.a. de Franse wijk.

Als we vertrekken is het verkeer alweer hels. Als je in Hanoi de straat wil oversteken en wacht tot het veilig is, kan je wel héél lang wachten. Je begint dus gewoon over te steken, ook al komt er een horde scooters en auto's aan. Zij ontwijken je wel. Na 4 dagen begint dit ons al aardig te lukken. Onderweg kom je weer de meest rare dingen tegen, ondermeer onderstaande mensen van Electrabel.


Wanneer we ons bezoek aan de Franse wijk starten, krijgen we een geweldige bui op ons dak. In geen tijd staan de straten blank. We kunnen nog enkele straten bezoeken, maar de ene gutsende bui volgt de andere op. Het ziet er niet naar uit dat dit snel gaat stoppen.

Het is al tegen vijven wanneer het eindelijk ophoudt met regenen. We hebben de hele namiddag doorgebracht in een aantal café's. Leuk is iets anders, maar als het regen giet, kan je helaas niet veel anders doen in Hanoi. We besluiten dan maar om op zoek te gaan naar het restaurant dat onze Australische vrienden van op de boot ons aanraadden. Hiervoor moeten we diep in de oude stad en stoten we op een prachtige markt, die helaas om 18u sluit en voor een groot deel overdekt is. Hadden we dit maar vroeger geweten !

Na het eten lopen we terug naar ons hotel om ons door de eigenaar naar het station te laten voeren. De trein vertrekt om 21u maar iets na 8 staat hij reeds te wachten en kunnen we aan boord. We komen opnieuw bij een Nederlands koppel te zitten (we zitten immers met zijn 4 in de coupé), Menno en Catharina uit de buurt van Eindhoven. Dit is op het eerste zicht toch al beter dan onze ervaringen met een nachttrein in China, waar we met zijn 6 in een niet afgesloten compartiment tussen de Chinezen zaten. Een uurtje of 9 volhouden en we zijn er.