26 september

Vorige nacht zijn we om 21u vertrokken vanuit Hanoi, maar niemand, buiten Menno, heeft eigenlijk wat geslapen in onze coupé. Vanuit het hotel hebben we een programma gekregen voor de volgende 3 dagen, en daar staat te lezen dat we om 7u30 zullen aankomen in Lao Cai. Wanneer om 5u15 op de deur wordt geklopt en het licht aangaat, zijn we een beetje verrast. De koffiedame staat aan de deur en vraagt of we wat willen drinken. Belinda en Catharina nemen een theetje, maar de koffiedame is nog niet buiten of de trein stopt. We zien iedereen uitstappen en als we uitleg gaan vragen, blijkt dat we op onze eindbestemming zijn aangekomen. De info uit het hotel klopt dus langs geen kanten. We rapen dus snel onze bagage bij elkaar en begeven ons naar het station. Dit keer is het even zoeken eer we onze namen vinden, maar even later zitten we in een busje met een 20-tal mensen die allemaal naar Sa Pa gaan.

In het ochtendgloren zien we de eerste blikken van de mooie omgeving opduiken. Dat is dan ook de reden waarom we Sa Pa wilden bezoeken, rondduinen in de prachtige rijstterrassen.


Iets na 7 arriveren we in het bergstadje Sa Pa en we worden gedropt bij onze touroperator, waar we onze privé-gids krijgen toegewezen. Quyen (Kwin uitgesproken) zal 3 dagen met ons rondtoeren. We zijn erg moe, maar het hotel waar we worden in onder gebracht, heeft nog geen kamer vrij. We krijgen dus een voorlopige kamer bij de touroperator waar we ons kunnen omkleden en wat opfrissen, want we zouden dadelijk vertrekken voor een trekking van een paar uur (Ojee). Tegen 8u brengt Quyen ons naar een lokaal cafeetje waar we een gratis ontbijt mogen nuttigen. Ondertussen is het weer erg slecht geworden en giet het pijpestelen. We zien het absoluut niet zitten om nu te gaan trekken.

Belinda kan Quyen ompraten en zij stelt voor om de lokale markt te bezoeken, dan proberen in te checken in het hotel en deze namiddag de trekking te doen. Dat is ok voor ons en we starten ons marktbezoek (die gelukkig voor een stuk overdekt is) in de gietende regen. We krijgen een uitstekende uitleg en zien heel wat specialiteiten de dans passeren : slangenwijn die goed is tegen reuma, wormpjes met vitaminen, paardenbil met de hoef nog aan en grijze kippen.

Iets na 10 zijn we kletsnat uitgemarkt en kunnen we gelukkig inchecken in het hotel. En het moet gezegd, de kamer die we toebedeeld krijgen is gewoonweg uitstekend. Erg groot, prima bed, flat tv, internet kabel, prima badkamer met uitstekende douche. We gaan een uurtje of 2 slapen en krijgen 's middags een gratis uitgebreide lunch, waar we Menno en Catharina tegenkomen die wel gaan trekken zijn.

Ondertussen is het weer helemaal opgeklaard en kunnen we beginnen aan onze trekking. De omgeving is prachtig en Quyen vertelt honderduit over Vietnam en de minderheidsgroepen die in de omgeving leven.

Na een uurtje lopen zijn we aangekomen bij de 'Cat Cat People', een onderdeel van de 'Black H'Mong' minderheid. We worden rondgeleid in de huisjes die zich tussen de rijstterrassen bevinden en krijgen nu ook weer een goede uitleg.

Na nog een uurtje zijn we aangekomen bij de 'Silver waterfall', waar een bruinige stroom neerstort in de zuivere rivier.

Daarna wordt het tijd om de terugtocht naar boven aan te vatten en ook nu weer krijgen we prachtige vergezichten.

Na een geweldige trekking van bijna 4u komen we uitgeput aan in het hotel. 's Avonds gaan we nog eten in een lokaal restaurant in Sa Pa en dan vroeg naar bed. Morgen staat weer een zware dag op het programma.